2016 Esaret yılı

2016da Gözü yaşlı, ağızı kapalı, düşünceleri hapiste geçti

2016 parmaklıklar ardında, düşünceleri, söylecekleri, çizeceği, yazacağı herşeyi hapise tıktılı geçti, tıpki nice hayatlar gibi. Bir tek dualar hariç, yakında onuda alırlar diye korkuyordu.

2016 gözyaşının eksik olmadığı, hüzünlü, sıkıntılı, maddi manevi darlıklarla geçmişti onun için. Vatanına küskünlükle, hasretle geçti. Türkiyeden iyi bir haber beklemekle geçti, bir eli hep semaya kalkık duada diğer elide dostlarına hal hatır sorarak geçti. 

2016 yı esaret yılı olarak adlandırıyordu, çünkü esir alınmış çaresiz gibi hissediyordu.

Gelecekte acıyla, utançla, hüzünle bahsedilicek bir yıl geçti. Belkide ileride insanlar 2016 da yaşamadığı için çokça şükredeceklerdi. 

Güzel birşeyler yazmak için düşündü!!

Gözlerinin önüne Halepli ambulansa alınan küçük çocuk geliyordu, eli yüzü toz başından kanlar dökülen o şaşkın küçük. Daha sonrasında arkadaşına, babasının tabutunu  "bak bu benim babam" diye gösteren ufaklık. Sonra Patlayan şehirlerde ismini bırak sayılarını bilemediği şehitler, ve onların aileleri geliyordu. Fakat aklına güzel bir şey gelmiyordu.

Allahtan böylesi bir yıl bir daha gelmesin diye dua ediyordu,

Öyle bir geçti ki...